Buena navegación con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Conjugación de: assuefacio, assuefacis, assuefeci, assuefactŭm, assuefacĕre conjugación: 3 - transitivo - attiva (Ita) = assuefare, abituare, (eng) = accostom to,   (esp) = habituar, acostumbrar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego assuefacio tu assuefacis ille assuefacit nos assuefacīmus vos assuefacītis illi assuefaciunt | Yo acostumbro Tu acostumbras El/Ella/Eso acostumbra Nosotros acostumbramos Vosotros acostumbráis Ellos/Ellas/Esos acostumbran |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
ego assuefaciēbam tu assuefaciēbas ille assuefaciēbat nos assuefaciebāmus vos assuefaciebātis illi assuefaciēbant | Yo acostumbraba Tu acostumbrabas El/Ella/Eso acostumbraba Nosotros acostumbrabamos Vosotros acostumbrabais Ellos/Ellas/Esos acostumbraban |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego assuefeci tu assuefecisti ille assuefecit nos assuefecĭmus vos assuefecistis illi assuefecērunt, assuefecere... | Yo acostumbré Tu acostumbraste El/Ella/Eso acostumbró Nosotros acostumbramos Vosotros acostumbrasteis Ellos/Ellas/Esos acostumbraron |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
ego assuefeci tu assuefecisti ille assuefecit nos assuefecĭmus vos assuefecistis illi assuefecērunt, assuefecere... | Yo he acostumbrado Tu has acostumbrado El/Ella/Eso ha acostumbrado Nosotros hemos acostumbrado Vosotros habéis acostumbrado Ellos/Ellas/Esos han acostumbrado |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
ego assuefecĕram tu assuefecĕras ille assuefecĕrat nos assuefecerāmus vos assuefecerātis illi assuefecĕrant | Yo había acostumbrado Tu habías acostumbrado El/Ella/Eso había acostumbrado Nosotros habíamos acostumbrado Vosotros habíais acostumbrado Ellos/Ellas/Esos habían acostumbrado |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
ego assuefeci tu assuefecisti ille assuefecit nos assuefecĭmus vos assuefecistis illi assuefecērunt, assuefecere... | Yo hube acostumbrado Tu hubiste acostumbrado El/Ella/Eso hubo acostumbrado Nosotros hubimos acostumbrado Vosotros hubisteis acostumbrado Ellos/Ellas/Esos hubieron acostumbrado |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
ego assuefecĕram tu assuefecĕras ille assuefecĕrat nos assuefecerāmus vos assuefecerātis illi assuefecĕrant | Yo había acostumbrado Tu habías acostumbrado El/Ella/Eso había acostumbrado Nosotros habíamos acostumbrado Vosotros habíais acostumbrado Ellos/Ellas/Esos habían acostumbrado |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
ego assuefaciam tu assuefacies ille assuefaciet nos assuefaciēmus vos assuefaciētis illi assuefacient | Yo acostumbraré Tu acostumbraras El/Ella/Eso acostumbrará Nosotros acostumbraremos Vosotros acostumbrareis Ellos/Ellas/Esos acostumbrarán |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
ego assuefecĕro tu assuefecĕris ille assuefecĕrit nos assuefecerĭmus vos assuefecerĭtis illi assuefecĕrint | Yo habré acostumbrado Tu habrás acostumbrado El/Ella/Eso habrá acostumbrado Nosotros habremos acostumbrado Vosotros habréis acostumbrado Ellos/Ellas/Esos habrán acostumbrado |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
ego assuefaciam tu assuefacias ille assuefaciat nos assuefaciāmus vos assuefaciātis illi assuefaciant | Yo acostumbre Tu acostumbres El/Ella/Eso acostumbre Nosotros acostumbremos Vosotros acostumbréis Ellos/Ellas/Esos acostumbren |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
ego assuefacĕrem tu assuefacĕres ille assuefacĕret nos assuefacerēmus vos assuefacerētis illi assuefacĕrent | Yo acostumbrara Tu acostumbraras El/Ella/Eso acostumbrara Nosotros acostumbráramos Vosotros acostumbrarais Ellos/Ellas/Esos acostumbraran |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
ego assuefecĕrim tu assuefecĕris ille assuefecĕrit nos assuefecerĭmus vos assuefecerĭtis illi assuefec;ĕrint | Yo haya acostumbrado Tu hayas acostumbrado El/Ella/Eso haya acostumbrado Nosotros hayamos acostumbrado Vosotros hayáis acostumbrado Ellos/Ellas/Esos hayan acostumbrado |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
ego assuefecissem tu assuefecisses ille assuefecisset nos assuefecissēmus vos assuefecissētis illi assuefecissent | Yo hubiera acostumbrado Tu hubieras acostumbrado El/Ella/Eso hubiera acostumbrado Nosotros hubiéramos acostumbrado Vosotros hubierais acostumbrado Ellos/Ellas/Esos hubieran acostumbrado |
POTENTIAL | |
Presente | |
ego assuefacĕrem tu assuefacĕres ille assuefacĕret nos assuefacerēmus vos assuefacerētis illi assuefacĕrent | Yo acostumbraría Tu acostumbrarías El/Ella/Eso acostumbraría Nosotros acostumbraríamos Vosotros acostumbraríais Ellos/Ellas/Esos acostumbrarían |
POTENTIAL | |
Pasado | |
ego assuefecissem tu assuefecisses ille assuefecisset nos assuefecissēmus vos assuefecissētis illi assuefecissent | Yo habría acostumbrado Tu habrías acostumbrado El/Ella/Eso habría acostumbrado Nosotros habríamos acostumbrado Vosotros habríais acostumbrado Ellos/Ellas/Esos habrían acostumbrado |
IMPERATIVO | |
Presente | |
assueface assuefacite Futuro assuefacito assuefacito assuefacitote assuefaciunto | acostumbra acostumbrad ve a acostumbrar vaya a acostumbrar id a acostumbrar vayan a acostumbrar |
INFINITIVO | |
Presente | |
assuefacĕre | acostumbrar |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
assuefecisse | haber acostumbrado |
INFINITIVO | |
Futuro | |
assuefacturum esse, assuefacturam esse, assuefacturum esse, assuefacturos esse, assuefacturas esse, assuefactura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
assuefaciendi, assuefaciendo, assuefaciendum, assuefaciendo... | de a para por |
SUPINO | |
assuefactŭm | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que acostumbra |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.assuefaciens Gen.assuefacientis Dat.assuefacienti Acc.assuefacientem Voc.assuefaciens Abl.assuefaciente, assuefacienti... | assuefacientes assuefacientium assuefacientibus assuefacientes assuefacientes assuefacientibus |
Feminina | |
Nom.assuefaciens Gen.assuefacientis Dat.assuefacienti Acc.assuefacientem Voc.assuefaciens Abl.assuefaciente, assuefacienti... | assuefacientes assuefacientium assuefacientibus assuefacientes assuefacientes assuefacientibus |
Neutro | |
Nom.assuefaciens Gen.assuefacientis Dat.assuefacienti Acc.assuefaciens Voc.assuefaciens Abl.assuefaciente, assuefacienti... | assuefacientia assuefacientium assuefacientibus assuefacientia assuefacientia assuefacientibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.assuefacturus Gen.assuefacturi Dat.assuefacturo Acc.assuefacturum Voc.assuefacture Abl.assuefacturo | assuefacturi assuefacturorum assuefacturis assuefacturos assuefacturi assuefacturis |
Feminina | |
Nom.assuefactura Gen.assuefacturae Dat.assuefacturae Acc.assuefacturam Voc.assuefactura Abl.assuefactura | assuefacturae assuefacturarum assuefacturis assuefacturas assuefacturae assuefacturis |
Neutro | |
Nom.assuefacturum Gen.assuefacturi Dat.assuefacturo Acc.assuefacturum Voc.assuefacturum Abl.assuefacturo | assuefactura assuefacturorum assuefacturis assuefactura assuefactura assuefacturis |
- Conjugación completa di assuefaci Forma pasiva |