Buena navegación con NihilScio!  Página de Facebook
NS NihilScio
Home  Educational search engine Auxilium
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...)

á       é       è       ì       í       ò

    ó       ù       ú       ü      ñ      ç
traducír al Latin (beta)
It En Es
Palabras encontradas
assuefacere = acostumbrar Verbo attivo INFINITIVO Presente
(Detalles abajo)
- Conjugación completa di assuefacere assuefacere = assuefacere: Verbo attivo INFINITIVO Presente
significado
Presente
assuefacĕreacostumbrar
Conjugación de: assuefacio, assuefacis, assuefeci, assuefactŭm, assuefacĕre
conjugación: 3 - transitivo - attiva
(Ita) = assuefare,    abituare,   
  
(eng) = accostom to,   

(esp) = habituar,   

acostumbrar, lang. Latino
INDICATIVO
Presente
ego assuefacio
tu assuefacis
ille assuefacit
nos assuefacīmus
vos assuefacītis
illi assuefaciunt
Yo acostumbro
Tu acostumbras
El/Ella/Eso acostumbra
Nosotros acostumbramos
Vosotros acostumbráis
Ellos/Ellas/Esos acostumbran
INDICATIVO
Pretérito imperfecto
ego assuefaciēbam
tu assuefaciēbas
ille assuefaciēbat
nos assuefaciebāmus
vos assuefaciebātis
illi assuefaciēbant
Yo acostumbraba
Tu acostumbrabas
El/Ella/Eso acostumbraba
Nosotros acostumbrabamos
Vosotros acostumbrabais
Ellos/Ellas/Esos acostumbraban
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego assuefeci
tu assuefecisti
ille assuefecit
nos assuefecĭmus
vos assuefecistis
illi assuefecērunt, assuefecere...
Yo acostumbré
Tu acostumbraste
El/Ella/Eso acostumbró
Nosotros acostumbramos
Vosotros acostumbrasteis
Ellos/Ellas/Esos acostumbraron
INDICATIVO
Pretérito perfecto
ego assuefeci
tu assuefecisti
ille assuefecit
nos assuefecĭmus
vos assuefecistis
illi assuefecērunt, assuefecere...
Yo he acostumbrado
Tu has acostumbrado
El/Ella/Eso ha acostumbrado
Nosotros hemos acostumbrado
Vosotros habéis acostumbrado
Ellos/Ellas/Esos han acostumbrado
INDICATIVO
Pretérito plusquamperfecto
ego assuefecĕram
tu assuefecĕras
ille assuefecĕrat
nos assuefecerāmus
vos assuefecerātis
illi assuefecĕrant
Yo había acostumbrado
Tu habías acostumbrado
El/Ella/Eso había acostumbrado
Nosotros habíamos acostumbrado
Vosotros habíais acostumbrado
Ellos/Ellas/Esos habían acostumbrado
INDICATIVO
Pretérito anterior
ego assuefeci
tu assuefecisti
ille assuefecit
nos assuefecĭmus
vos assuefecistis
illi assuefecērunt, assuefecere...
Yo hube acostumbrado
Tu hubiste acostumbrado
El/Ella/Eso hubo acostumbrado
Nosotros hubimos acostumbrado
Vosotros hubisteis acostumbrado
Ellos/Ellas/Esos hubieron acostumbrado
INDICATIVO
Plusquamperfecto
ego assuefecĕram
tu assuefecĕras
ille assuefecĕrat
nos assuefecerāmus
vos assuefecerātis
illi assuefecĕrant
Yo había acostumbrado
Tu habías acostumbrado
El/Ella/Eso había acostumbrado
Nosotros habíamos acostumbrado
Vosotros habíais acostumbrado
Ellos/Ellas/Esos habían acostumbrado
INDICATIVO
Futuro imperfecto
ego assuefaciam
tu assuefacies
ille assuefaciet
nos assuefaciēmus
vos assuefaciētis
illi assuefacient
Yo acostumbraré
Tu acostumbraras
El/Ella/Eso acostumbrará
Nosotros acostumbraremos
Vosotros acostumbrareis
Ellos/Ellas/Esos acostumbrarán
INDICATIVO
Futuro anterior
ego assuefecĕro
tu assuefecĕris
ille assuefecĕrit
nos assuefecerĭmus
vos assuefecerĭtis
illi assuefecĕrint
Yo habré acostumbrado
Tu habrás acostumbrado
El/Ella/Eso habrá acostumbrado
Nosotros habremos acostumbrado
Vosotros habréis acostumbrado
Ellos/Ellas/Esos habrán acostumbrado
SUBJUNTIVE
Presente
ego assuefaciam
tu assuefacias
ille assuefaciat
nos assuefaciāmus
vos assuefaciātis
illi assuefaciant
Yo acostumbre
Tu acostumbres
El/Ella/Eso acostumbre
Nosotros acostumbremos
Vosotros acostumbréis
Ellos/Ellas/Esos acostumbren
SUBJUNTIVE
Pretérito imperfecto
ego assuefacĕrem
tu assuefacĕres
ille assuefacĕret
nos assuefacerēmus
vos assuefacerētis
illi assuefacĕrent
Yo acostumbrara
Tu acostumbraras
El/Ella/Eso acostumbrara
Nosotros acostumbráramos
Vosotros acostumbrarais
Ellos/Ellas/Esos acostumbraran
SUBJUNTIVE
Pretérito perfecto
ego assuefecĕrim
tu assuefecĕris
ille assuefecĕrit
nos assuefecerĭmus
vos assuefecerĭtis
illi assuefec;ĕrint
Yo haya acostumbrado
Tu hayas acostumbrado
El/Ella/Eso haya acostumbrado
Nosotros hayamos acostumbrado
Vosotros hayáis acostumbrado
Ellos/Ellas/Esos hayan acostumbrado
SUBJUNTIVE
Plusquamperfecto
ego assuefecissem
tu assuefecisses
ille assuefecisset
nos assuefecissēmus
vos assuefecissētis
illi assuefecissent
Yo hubiera acostumbrado
Tu hubieras acostumbrado
El/Ella/Eso hubiera acostumbrado
Nosotros hubiéramos acostumbrado
Vosotros hubierais acostumbrado
Ellos/Ellas/Esos hubieran acostumbrado
POTENTIAL
Presente
ego assuefacĕrem
tu assuefacĕres
ille assuefacĕret
nos assuefacerēmus
vos assuefacerētis
illi assuefacĕrent
Yo acostumbraría
Tu acostumbrarías
El/Ella/Eso acostumbraría
Nosotros acostumbraríamos
Vosotros acostumbraríais
Ellos/Ellas/Esos acostumbrarían
POTENTIAL
Pasado
ego assuefecissem
tu assuefecisses
ille assuefecisset
nos assuefecissēmus
vos assuefecissētis
illi assuefecissent
Yo habría acostumbrado
Tu habrías acostumbrado
El/Ella/Eso habría acostumbrado
Nosotros habríamos acostumbrado
Vosotros habríais acostumbrado
Ellos/Ellas/Esos habrían acostumbrado
IMPERATIVO 
Presente
assueface
assuefacite
Futuro
assuefacito
assuefacito
assuefacitote
assuefaciunto
acostumbra
acostumbrad

ve a acostumbrar
vaya a acostumbrar
id a acostumbrar
vayan a acostumbrar
INFINITIVO  
Presente
assuefacĕreacostumbrar
INFINITIVO  
Pretérito perfecto
assuefecissehaber acostumbrado
INFINITIVO  
Futuro
assuefacturum esse, assuefacturam esse, assuefacturum esse, assuefacturos esse, assuefacturas esse, assuefactura esse...ir a
GERUNDIO
assuefaciendi, assuefaciendo, assuefaciendum, assuefaciendo...de
a
para
por
SUPINO
assuefactŭm
PARTICIPLE significado
Presenteque acostumbra
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.assuefaciens
Gen.assuefacientis
Dat.assuefacienti
Acc.assuefacientem
Voc.assuefaciens
Abl.assuefaciente, assuefacienti...
assuefacientes
assuefacientium
assuefacientibus
assuefacientes
assuefacientes
assuefacientibus
Feminina 
Nom.assuefaciens
Gen.assuefacientis
Dat.assuefacienti
Acc.assuefacientem
Voc.assuefaciens
Abl.assuefaciente, assuefacienti...
assuefacientes
assuefacientium
assuefacientibus
assuefacientes
assuefacientes
assuefacientibus
Neutro 
Nom.assuefaciens
Gen.assuefacientis
Dat.assuefacienti
Acc.assuefaciens
Voc.assuefaciens
Abl.assuefaciente, assuefacienti...
assuefacientia
assuefacientium
assuefacientibus
assuefacientia
assuefacientia
assuefacientibus
PARTICIPLE significado
Futuroque ha de
Masculino 
SingolarePlurale
Nom.assuefacturus
Gen.assuefacturi
Dat.assuefacturo
Acc.assuefacturum
Voc.assuefacture
Abl.assuefacturo
assuefacturi
assuefacturorum
assuefacturis
assuefacturos
assuefacturi
assuefacturis
Feminina 
Nom.assuefactura
Gen.assuefacturae
Dat.assuefacturae
Acc.assuefacturam
Voc.assuefactura
Abl.assuefactura
assuefacturae
assuefacturarum
assuefacturis
assuefacturas
assuefacturae
assuefacturis
Neutro 
Nom.assuefacturum
Gen.assuefacturi
Dat.assuefacturo
Acc.assuefacturum
Voc.assuefacturum
Abl.assuefacturo
assuefactura
assuefacturorum
assuefacturis
assuefactura
assuefactura
assuefacturis

- Conjugación completa di assuefaci Forma pasiva
Continúe buscando en la web con NihilScio NS-NihilScio©2009-2021